20180609 Zennor – St Just

Datum: 20180609

Tijd: 9:35 – 16:05 uur

Afstand: 22,7 km

Overnachting: Cape Cornwall Golf & Leisure Club, St Just

Wandeling

Voordat ik van Zennor uit weer naar het Coast Path gewandeld ben, heb ik eerst de kerk nog even bezocht. Daar staat de beroemde mermaid chair. De legende gaat als volgt:

Lang geleden woonde een mooie en goed geklede vrouw af en toe de diensten bij in de St. Senara’s kerk in Zennor. De parochianen waren onder de indruk van haar schoonheid en haar stem, want haar gezang was het mooiste van allemaal. Ze verscheen jarenlang onregelmatig, maar leek nooit ouder te worden en niemand wist waar ze vandaan kwam. Na vele jaren raakte de mysterieuze vrouw geïnteresseerd in een jonge man genaamd Mathey Trewella, “de beste zanger in de parochie”. Op een dag volgde hij haar naar huis en verdween; geen van beide werd ooit nog gezien.
De dorpelingen vroegen zich af wat er van de twee was geworden, totdat op een zondag een schip ongeveer een mijl van Pendour Cove voor anker lag. Kort daarna verscheen er een zeemeermin en die vroeg of het anker kon worden gelicht omdat een van de staartvinnen op haar deur rustte en ze haar kinderen niet kon bereiken. De zeelieden deden wat hun gevraagd was en gingen er daarna als een (water)haas vandoor, omdat de zeemeermin een ​​slecht voorteken zou zijn. Maar toen de dorpelingen dit hoorden, concludeerden ze dat de zeemeermin dezelfde dame was die lange tijd hun kerk had bezocht en dat ze Mathey Trewella had verleid om bij haar te komen wonen.
De parochianen in St. Senara’s herdachten het verhaal door het ene uiteinde van een bank uit te snijden in de vorm van een zeemeermin.

Nadat ik weer op het pad ben, gaat het verder waar ik gisteren gebleven was. Niet alleen wat de route betreft, maar ook wat het pad zelf betreft, erg oneven en in het begin weer enkele klim partijen over de rotsen.
Op sommige plekken is het Coast Path er eigenlijk gewoon niet. Het is meer een idee van een richting en kijk maar hoe je daar komt. Niet dat dat een groot probleem is, er zijn veel manieren om door de rotspartijen of weilanden met keien te komen.

Nu ik weet waar ik op moet letten, zie ik vaker zeehonden in het water liggen, zelfs van grotere afstanden.
Ook zie ik vandaag pony’s, er staat er zelfs één midden op het pad. Hij lijkt niet van plan om aan de kant te gaan, dus loop ik maar even om hem heen.

Het thema van de wandeling van vandaag is duidelijk mijnbouw. Ik kom veel ruïnes van machinehuizen tegen. Er was hier vroeger veel tin mijnbouw en dat is nog goed te zien. Afgezien van de restanten van de gebouwen bevinden zich ook veel restanten van die mijnbouw onder mijn voeten. De mijn gangen en schachten zijn er nog steeds. Voor die schachten wordt ik regelmatig gewaarschuwd middels borden.

Ik heb vandaag wat weinig water bij me omdat ik dat niet aan kon vullen in Zennor (alleen glazen flesjes, meer glas dan water). Dus als ik de mogelijkheid krijg om dat bij te vullen, dan neem ik die. Dat is na een kilometer of 13-14. Dan maak ik een omweg naar Pendeen. Hier is een supermarkt en daar vul ik mijn watervoorraad aan en houd ik meteen een pauze. Even verderop is ook een pub, maar ik hou me in. Met dit warme weer kan ik het bierdrinken beter uitstellen tot straks als ik klaar ben.

Als ik vanuit Pendeen weer naar het Coast Path loop, loop ik dwars door een mijn gebied heen, de Levant mijn. Een deel van het Coast Path gaat hier ook doorheen (daar kom ik bij uit), maar ik loop ook door het echte industriële deel als ik van het dorp kom. Dit zou in Nederland nooit kunnen. Een oud industriegebied waar je gewoon doorheen kunt lopen. Bij ons was dat allang opgeruimd (weg erfgoed) of er was een groot hek omheen geplaatst. Want stel je voor dat er iets gebeurd…
Hier in Engeland (en op veel andere plaatsen in de wereld) laten ze dat meer aan de verantwoordelijkheid van de mensen zelf over. En terecht wat mij betreft.

Zonder tin uit Cornwall was er 4000 jaar geleden in Europa geen bronstijd geweest, maar een kopertijd (tin en koper vormen samen brons). Er is dus al 4000 jaar mijnbouw in Cornwall. Tijdens het begin van de industriële revolutie (rond 1820) ging de Levant mijn volop meedoen aan de tin- en koperwinning. De gangen gingen tot zo’n  550 meter onder de zeebodem en 1,6 kilometer vanaf de kliffen de zee in. De mijnwerkers in deze mijn onder de zee waren een soort pachters, ‘working in tribute’. Dat verklaard de naam van een van de populaire bieren van de St Austell brouwerij, Tribute. Een ander populair bier van St Austell (een heerlijke IPA) heet overigens Proper Job…
De erts karretjes in de mijngangen werden door pony’s getrokken die dag en nacht ondergronds leefden en héél goed verzorgd werden. Zo goed, dat tegen de tijd dat ze met pensioen gingen en weer boven de grond kwamen, mensen stonden te trappelen om er een te kopen, met hun goede conditie wonnen ze alle populaire paardenraces.
Om het erts naar boven te halen en voor de lift waarmee de mijnwerkers naar beneden en boven werden gebracht, werd in 1840 een stoommachine in gebruik genomen. Voor de mijnwerkers was dat een zegen, voor die tijd duurde het meer dan 2 uur om naar boven te klimmen en dat was niet zonder gevaar.

Na het mijnbouw gebied, gaat het verder langs het Coast Path richting Cape Cornwall. Die heb ik wel zien liggen, maar ik ben vandaag net van te voren afgezwaaid naar mijn overnachtingsplek. Morgen meer over Cape Cornwall.

Weer

Vandaag was het erg warm, de zon scheen de hele dag. Dat doet hij altijd, maar deze keer waren er geen wolken tussen mij en de zon.

Songtekst van de dag

Ik heb vandaag veel ruïnes gezien en ben dwars door een oud mijngebied gelopen en omdat het vandaar weer omhoog ging, heb ik vandaag een songtekst van Judas Priest, Rising from Ruins:

Drawn from years of self denying
Lost in chaos before the storm
Our strength goes on prepared for mortal battle
We can settle our old scores

Look to the skies and challenge all of heaven
Resist the devil, dare to dream
By grace of god within our hearts eternal
For our salvation is for everyone

We’re standing as one
We’re carrying on
Rising from ruins
We’re bringing the light
Out from the night
Rising from ruins

We’ll face our foes so they can hear our voices
The land rejoices in empathy
This trial by fire will build from their attrition
It’s ammunition for our enemies

We’re standing as one
We’re carrying on
Rising from ruins
We’re bringing the light
Out from the night
Rising from ruins

Send in the valiant, fight for what you believe
Then we shall overcome, lay victory at our feet

We’re standing as one
We’re carrying on
Rising from ruins
We bring the light
Out from the night
Rising from ruins

We’re standing as one
We’re carrying on
Rising from ruins
We’re bringing the light
Out from the night
Rising from ruins

Foto’s