Datum: 20180606
Tijd: 9:30 – 15:45 uur
Afstand: 20,7 km
Overnachting: The Queens Hotel, St Ives
Wandeling
Vandaag gaat het naar St Ives en daar heb ik morgen een rustdag. We, Ada, de kids en ik, zijn al eerder in St Ives geweest, tijdens onze vakantie in Cornwall in 2009. Toen stonden we op het strand in de haven van St Ives een beetje met de branding te spelen, zonder in de gaten te hebben dat we door de zee ingesloten werden toen het vloed werd. Uiteindelijk moesten we door het water (niet al te diep) naar het droge vluchten, tot kostelijk vermaak van de omstanders die dat allemaal aan het bekijken waren (studip tourists…).
De eerste 2,5 kilometer heb ik nodig om weer op het Coast Path te komen. De B&B lag deze keer een heel eind landinwaarts. Maar dat was wel de moeite waard (zoals het bord al aangaf), een leuk adres op een farm, echt oud Engelse inrichting, een goedlachse hospita die me ’s avonds in het dorp op kwam halen zodat ik dat hele eind niet nog een keer hoefde te lopen en een heel goed Engels ontbijt (met voornamelijk spullen van de farm).
De hospita had ook nog een goede aanbeveling voor een boek, 500 Mile Walkies van Mark Wallington, over iemand die het Coast Path ook gelopen heeft en daar met veel humor een boek over geschreven heeft. Het boek is ‘out of print’, maar ik heb via Amazon een tweedehands exemplaar besteld. Lijkt me leuk om te lezen, niet alleen vanwege de humor, maar ook vanwege het feit dat ik alle plekken waar hij over schrijft ken tegen de tijd dat ik het lees.
Als ik het Coast Path weer bereikt heb, gaat het voornamelijk door de duinen verder. Ik heb vandaag niet veel kliffen om over heen te lopen, slechts enkele stukjes. Het meeste gaat door duinen of duin-achtig landschap.
Als ik in Hayle kom, gaat het een stuk door de bebouwing en daarna langs een drukke weg. Niet het leukste stuk, maar gelukkig ook weer niet al te lang. Als ik over de North Quay loop, vraagt iemand me of het woensdag is. Daar moet ik even over nadenken en hij lacht met de opmerking ‘dat had ik nu ook’.
Nadat de drukke weg achter me ligt, loop ik door de betere wijk van Lelant. Hier staan weer erg leuke optrekjes, maar helaas hebben deze geen zeezicht.
Uiteindelijk kom ik bij de St Unys Church met een geweldige dooie akker. Deze dooie akker is voor een groot deel helemaal overgroeid. Er zijn veel oude graven, waarvan sommige met Cornish Crosses (als je dit op wil zoeken, zoek dan naar ‘cornwall’ en ‘cross’, anders vind je alleen kippen). Er is ook een St Uny Lelant Heritage Centre met veel info en een terras. Yeay, koffie en cake op de dooie akker. Lekker rustig…
Het grootste gedeelte van de dooie akker wordt één keer per jaar gemaaid, behalve het methodisten stuk, dat maaien ze eens in de paar weken. Het resultaat is dat er een geweldige omgeving ontstaat voor planten en insecten. Het is dan ook niet voor niets een Living Churchyard.
Daarna gaat het verder langs de spoorlijn naar St Ives. Eerst rechts, dan links en daarna weer rechts. Ondanks dat het vlak langs de spoorlijn gaat, is het grootste stuk toch een leuk stuk om te lopen. Je ziet de spoorlijn niet en hoort hem alleen als er een trein langskomt (wat niet zo vaak gebeurt).
In St Ives is het een drukte van jewelste. Veel toeristen, daar moeten ze het hier van hebben.
Weer
Voornamelijk bewolkt en droog. Lekker temperatuurtje om te wandelen.
Songtekst van de dag
Vanwege de vele graven hebben we vandaag een songtekst van Black Sabbath, Children of the Grave:
Revolution in their minds – the children start to march
Against the world in which they have to live
and all the hate that’s in their hearts
They’re tired of being pushed around
and told just what to do
They’ll fight the world until they’ve won
and love comes flowing through
Children of tomorrow live in the tears that fall today
Will the sun rise up tomorrow bringing peace in any way?
Must the world live in the shadow of atomic fear?
Can they win the fight for peace or will they disappear?
So you children of the world,
listen to what I say
If you want a better place to live in
spread the words today
Show the world that love is still alive
you must be brave
Or you children of today are
Children of the Grave, Yeah!
