Datum: 20180529
Tijd: 9:25 – 14:05 uur
Afstand: 16,4 km
Overnachting: The Old School Hotel, Port Isaac
Wandeling
Voordat ik vandaag aan de officiële wandeling begon, ben ik eerst nog even Tintagel ingelopen. Het oude postkantoor wordt overal genoemd en de kerk. Ook zijn er de King Arthur’s Great Halls. Alles in Tintagel heeft een connectie met Koning Arthur (al was alleen maar in de naam). Je zou je bijna in de middeleeuwen wanen, ware het niet dat het allemaal erg toeristisch is.
Bij het oude postkantoor, dat inderdaad een erg mooi en oud gebouw is, waren ze een trade fair op aan het bouwen. 
Daarna binnendoor naar de kerk, die boven op de kliffen ligt, een eindje weg van het dorp. Uiteraard met bijbehorende dooie akker. In de kerk is een bijzondere oude doopvont. Na de nodige foto’s gemaakt te hebben, heb ik nog een kaarsje aangestoken zodat de rest van mijn reis ook voorspoedig zal verlopen…
Tijd om de Coast Path weer op te pikken. Ik had namelijk een stukje van de route van vandaag overgeslagen. Maar dat was het stuk dat langs Tintagel Castle liep en dat had ik gisteren al gehad.
Ook voor vandaag staat er weer een pittige route op stapel. Veel ups en downs om het zo maar te zeggen. Ik heb inmiddels geleerd hoe ik het beste af kan dalen en kan klimmen zodat ik geen problemen met mijn linkerknie krijg, maar wel zodanig dat ik niet mijn rechterknie te veel belast en daar problemen mee krijg.
Vrijwel aan het begin kom ik langs een verlaten leisteen groeve. Ik begrijp dat ze hier leisteen gehaald hebben, wat ik niet begrijp is waarom ze één kolom hebben laten staan. Aan de andere kant, dat ziet er nu wel apart uit.
Zoals aan het hoogteprofiel hieronder te zien is, ging het diverse keren bijna helemaal omlaag tot op zee niveau en daarna weer omhoog. Vooral Dennis Point was een ‘leuke’, zo’n 90 meter omhoog en daarna meteen weer omlaag. 
Uiteraard steil zoals ik dat inmiddels van het Coast Path gewend ben. Dit was meteen na Trebarwith Strand, de laatste beschaving voor het eindpunt. Helaas was dit een beetje te vroeg voor een pauze, ik was net begonnen met wandelen.
Ook na Dennis Point, waren er nog een aantal leuke klimmetjes en flinke afdalingen (bijvoorbeeld naar Ranie Point, het hoogste punt van vandaag). Ik zit hier wel in het meest ruige stuk van het Coast Path.
Na alle ups en downs kwam ik dan eindelijk in Port Gaverne aan, dat ligt tegen Port Isaac aan. Daarmee waren de hoogteverschillen echter nog niet gedaan. Om in Port Isaac te komen ging het nog één keer flink omhoog en daarna weer omlaag.
Uiteindelijk was ik erg vroeg klaar vandaag. Deels omdat ik op tijd vertrokken was, maar ook omdat de route vandaag niet heel erg lang was. Tijd voor een pint bij de Golden Lion.
Weer
Voor later op de dag was er regen voorspeld. Sterker nog, er waren officiële weer waarschuwingen van kracht met betrekking tot thunderstorms en flooding. Maar die zijn hier normaal gesproken zeer lokaal en de kans dat je daardoor getroffen wordt is niet zo heel groot.
Gelukkig heb ik hier geen last van gehad. Het was vandaag vooral bewolkt en af en toe zonnig. eigenlijk weer prima wandelweer. De temperatuur was wel wat hoger, het was behoorlijk warm.
Songtekst van de dag
Aangezien ik vannacht in Tintagel overnacht heb en daar alles in het teken van de middeleeuwen staat, vandaag een songtekst van een groep die middeleeuwse muziek maakt (zowel akoestisch als een combinatie van rock met traditionele instrumenten). Vandaag Spielmannsfluch van In Extremo:
Es war einmal ein König an Land und Dingen reich
Der saß auf seinem Throne finster und bleich
Was er sinnt ist Schrecken, was er blickt ist Wut
Was er spricht ist Geißel, was er schreibt ist Blut
Einst zog zu diesem Schlosse ein edles Sängerpaar
Einer hat schwarze Locken, der andre ist grau von Haar
Der Graue sprach zum Jungen: “Sei bereit mein Sohn,
Spiel die besten Lieder, stimm an den vollsten Ton!”
:Es regnet, es regnet Blut
Es regnet den Spielmannsfluch:
Es spielen die beiden Sänger im hohen Säulensaal
Auf dem Throne sitzt das Königspaar
Der König so prächtig wie blutiger Nordenschein
Die Königin so süß wie der Sonnenschein
Sie singen von Lenz, Liebe, Heiligkeit
Sie zerfloss in Wehmut, Lust war auch dabei
Ihr habt mein Volk geblendet, verlangt ihr nun mein Weib?
Der König schreit wütend, er bebt am ganzen Leib
:Es regnet, es regnet Blut
Es regnet den Spielmannsfluch:
Des Königs Schwert blitzend des Jünglings Brust durchdringt
Statt der goldnen Lieder nun ein Blutstrahl springt
Der Jüngling hat verröchelt in seines Meisters Arm
Dann schreit der Alte schaurig, der Marmorsaal zerspringt
Du verfluchter Mörder, du Fluch des Spielmann Tun
Umsonst sei all dein Ringen, mit Blut befleckt dein Tun
Des Königs Namen meldet kein Lied, kein Heldenbuch
Versunken und vergessen – das ist des Spielmanns Fluch
:Es regnet, es regnet Blut
Es regnet den Spielmannsfluch:
Hoi Rob, Wauhhh…. dat ziet er allemaal fantastisch uit! Wat ben je toch aan een mooie uitdaging begonnen… of eigenlijk je zit er midden in. Je schrijft af en toe lieve woordjes, en ja die zijn wel heel erg pakkend.
We wensen je enorm veel plezier met wandelen, schrijven, liedjes luisteren, genieten, of en toe een heerlijk pilsje, een leuk gesprek met een local, en laat de natuur je heerlijk doordringen.
Vele lieve groetjes, familie Verwijst
Dank je, ik doe mijn best en tot nu toe valt het zeker niet tegen 🙂