Datum: 20180526
Tijd: 8:40 – 16:10 uur
Afstand: 27,1 km
Overnachting: Brendom Arms, Bude
Wandeling
Dit is mijn 10de wandeldag op het South West Coast Path. En meteen staat er een zware etappe op stapel. Alle documentatie die ik heb (zie Informatie) waarschuwt voor de etappe van vandaag. Niet alleen is deze lang, het gaat ook erg vaak op en neer. Aangezien ze voor rond 16:00 uur regen voorspeld hebben, vertrek ik op tijd. Ik wil op tijd binnen zijn zodat ik zo weinig mogelijk last heb van de regen.
Het eerste stuk is echter heel relaxt, ten minste na de initiële klim. Het gaat zonder al te veel hoogteverschillen boven langs de kliffen en door weilanden. Op het dak van de wereld zeg maar (ten minste voor lokale begrippen).
Dan kom ik bij een picknick bank, hier zit een stel te eten. Ze maken plaats voor mij en ik ga er even bij zitten om te babbelen en ook iets te drinken. Ik proef van hun zelfgemaakte cake en daarna gaat het weer verder voor mij.
Na een tijdje kom ik bij een hutje aan. Dit was van de dichter Ronald Duncan die hier inspiratie opdeed. Met zo’n uitzicht moet hij toch wel mooie gedichten geschreven hebben.
Ik laat Devon achter me en ga verder in Cornwall.
Dan wordt ik opeens ingehaald. Dat is bijzonder, meestal ben ik het die inhaald. Het is iemand die het stuk dat ik vandaag wandel rennend aflegd. Ik dacht dat ik veel zweette, maar hij is van top tot teen drijfnat. Als we even praten loopt er een konstant straaltje vocht van zijn pet. Ben ik even blij dat ik mag wandelen.
Ik was eigenliijk niet van plan om naar Morwenstow te lopen, de route van vandaag is zo al lang genoeg. Er is echter een omleiding omdat een deel van het Coast Path onbegaanbaar is. Die omleiding gaat via Morwenstow. Als ik dan toch al daar ben, dan kan er ook wel een kop koffie vanaf in de Rectory Farm Tearoom.
In Morwenstow is ook een heel oude kerk met bijbehorende dooie akker. Aan het aantal graven te zien, zijn ze of al lang aan het sparen, of Morwenstow was vroeger veel groter…
En alweer kom ik langs een hutje, een heel klein hutje deze keer, Hawker’s Hut. Dit hutje is door een plaatselijke geestelijke gemaakt van drijfhout. En alweer om inspiratie voor gedichten op te doen (of om opium te roken). Tja, wat zal het geweest zijn?
Nu moet ik tijdelijk mijn mond houden en mijn gedachten in toom. Ik nader namelijk GCHQ Bude, een groot afluister station van de Engelse overheid. Big Brother en zo…
Ik kom Davey weer tegen, net voor Duckpool. Hier is een kraam waar ze eten en drinken verkopen. Ik koop een Raspberry Crush, lekker fris.
Het laatste stuk is weer relaxt, geen grote hoogteverschillen meer. De hoogteverschillen die er zijn gaan geleidelijk.
Als allerlaatste gaat het door Bude. Hier is het nodige te doen, strand toerisme en kermis. Na de rivier en het kanaal overgestoken te hebben, zie ik mijn slaapplek voor de nacht, de Brendon Arms, al liggen.
Ik heb vandaag zo’n 1150 meter geklommen en ben die ook weer afgedaald. Valt eigenlijk best wel mee… behalve dat die bijna allemaal heel steil omhoog en omlaag gingen deze keer.
Het voordeel van steile hellingen is dat je snel boven of onder bent. Dat je daarna bij het omhoog gaan nog een half uur nodig hebt om weer op adem te komen, tja…
Weer
Prima wandelweer vandaag. De dag begon zonnig, maar daarna betrok het flink. De temperatuur was aangenaam, ongeveer 20 °C. Rond 13:00 uur dreigde het te gaan regenen, maar behalve enkele verdwaalde druppels viel er niets. Wel bleef het bijna de hele dag flink bewolkt. Alleen op het laatst, net voor Bude kwam het zonnetje nog even door.
Er was regen voorspeld voor ongeveer 16:00 uur. Ik ben om 16:15 uur droog binnen gekomen. Daarna nog een pintje op het terras, maar voordat ik die op had, begon het te regenen (om 16:50 uur). Geluk gehad dus.
Het waaide flink vandaag, een wind naar de zee. Uitkijken dus op de smalle paadjes langs de kliffen.
Songtekst van de dag
In het kader van Big Brother en de steeds verder gaande macht van overheidsinstantie om ons af te luisteren, vandaag een songtekst van Muse, Uprising. Laten we hopen dat het niet zo ver hoeft te komen…
Paranoia is in bloom,
The PR transmissions will resume
They’ll try to push drugs that keep us all dumbed down
And hope that we will never see the truth around
(so come on)
Another promise, another seed
Another packaged lie to keep us trapped in greed
And all the green belts wrapped around our minds
And endless red tape to keep the truth confined
(so come on)
They will not force us
They will stop degrading us
They will not control us
We will be victorious
(so come on)
Interchanging mind control
Come, let the revolution take its toll
If you could flick the switch and open your third eye
You’d see that we should never be afraid to die
(so come on)
Rise up and take the power back
It’s time the fat cats had a heart attack
You know that their time’s coming to an end
We have to unify and watch our flag ascend
(so come on)
They will not force us
They will stop degrading us
They will not control us
We will be victorious
(so come on)
Hey, hey, hey, hey
Hey, hey, hey, hey
Hey, hey, hey, hey
They will not force us
They will stop degrading us
They will not control us
We will be victorious
(so come on)
Hey, hey, hey, hey
