Datum: 20180717
Overnachting: Sandstone Hotel, Sandstone
Activiteiten
Vandaag begint onze terugreis. Omdat Lise nog steeds veel last heeft van haar blaren en omdat we geen zin hebben om met de zware tassen te sjouwen, ga ik met de bus van Poole naar West Lulworth om de auto te halen. Lise blijft zo lang in het café zitten waar we overnacht hebben. Toen ik vroeg of het goed was dat ik de tassen en mijn dochter even daar zou laten, keken ze wel even vreemd op, maar het was wel goed. De eigenaar is overigens een Belg en daar heb ik nog een hele tijd mee staan te kletsen.
Ik heb gelukkig een bus gevonden die om de hoek van het café vertrekt en rechtstreeks naar West Lulworth gaat. Die gaat maar een paar keer per dag, maar dat is geen probleem. Die van 10:00 uur kan ik makkelijk halen.
In de bus verwerk ik de foto’s van de afgelopen twee dagen zodat ik die alleen nog maar hoef te uploaden. Die staan er inmiddels op.
In West Lulworth aangekomen, loop ik naar de auto en na een goed half uur ben ik weer terug in Poole. Na illegaal in een doodlopend straatje geparkeerd te hebben, loop ik naar het café (50 meter) en zet de tassen en mijn dochter in de auto 🙂
We hebben besloten om nog even terug te rijden naar Swanage om souvenirs te kopen. We lunchen in Swanage en vinden wat we zoeken.
Daarna gaat het rechtstreeks naar Folkestone, waar we vannacht nog een keer overnachten voordat we morgen de ferry nemen en naar huis rijden. We komen weer door Poole en ook langs South Haven Point waar we dezelfde ferry als gisteren nemen, maar nu met de auto.
Onderweg hebben we een stukje file als we langs London rijden, maar dat hadden we al verwacht.
In Sandstone checken we in en blijven lekker in het hotel zitten om te eten en nog wat te drinken. We hebben een room with seaview!
Weer
Lekker zomerweer, zonnig en af en toe een wolkje. Onderweg naar Folkestone meer bewolking.
Songtekst van de dag
Vandaag hebben we voor het laatst van de Jurassic Coast genoten. En hoewel het geen echte dinosaurus is, is de songtekst van vandaag Godzilla van de Blue Öyster Cult:
With a purposeful grimace and a terrible sound
He pulls the spitting high-tension wires down
Helpless people on subway trains
Scream bug-eyed as he looks in on them
He picks up a bus and he throws it back down
As he wades through the buildings toward the center of town
Oh no, they say he’s got to go
Go go Godzilla, yeah
Oh no, there goes Tokyo
Go go Godzilla, yeah
Oh no, they say he’s got to go
Go go Godzilla, yeah
Oh no, there goes Tokyo
Go go Godzilla, yeah
Godzilla! zilla…zilla…God zilla God zilla God zilla God zilla
God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla
God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla
Godzilla!
Rinji news o moshiagemasu!
God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla
Rinji news o moshiagemasu!
Godzilla ga Ginza hoomen e mukatte imasu!
God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla
Daishikyu hinan shite kudasai! Daishikyu hinan shite kudasai!
God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla God zilla
God zilla God zilla
Oh no, they say he’s got to go
Go go Godzilla, yeah
Oh no, there goes Tokyo
Go go Godzilla, yeah
History shows again and again
How nature points up the folly of man
Godzilla!
History shows again and again
How nature points up the folly of man
Godzilla!
History shows again and again
How nature points up the folly of man
Godzilla!
History shows again and again
How nature points up the folly of man
Godzilla!
Na het ontbijt en afscheid genomen te hebben van onze gastheer en dame, David en Ann, ging dan toch eindelijk de laatste wandeling beginnen. Lise had nog wat last van de blaren van gisteren, maar wilde toch proberen om te wandelen.
Nadat we Worth Matravers achter ons gelaten hadden, kwamen we weer op het Coast Path bij de steengroeve bij Winspit. Na daar even rondgekeken te hebben, ging het verder waar we gisteren gebleven waren.
Na verloop van tijd werd het tempo steeds langzamer (zonder dat Lise daar erg in had). Ik had al in de gaten dat dit het niet ging worden, maar we moesten eerst in de bewoonde wereld komen voordat ik iets kon doen.
Tijdens de klim naar Ballard Point kwam ik nog een hele horde schooljeugd tegen die blijkbaar een wandel uitje hadden. Het duurde even voordat ik die voorbij was.
Vanaf Old Harry ging het langzaam omlaag om uiteindelijk op het strand terecht te komen. De laatste kilometers gingen over het strand naar South Haven Point waar Lise inmiddels op mij aan het wachten was. Na ook nog een stukje naaktstrand gepasseerd te hebben, kwam het eind beeld dan toch in zicht.
Uiteraard hebben we de nodige foto’s gemaakt met het eind beeld erbij. Helaas was er bij het eind beeld nergens iets te drinken te krijgen. Dus met de ferry en de bus naar Poole voor een welverdiende pint.
