20180713 Fortuneswell – Weymouth

Datum: 20180713

Tijd: 9:35 – 15:45 uur

Afstand: 24,5 km

Overnachting: B&B Weymouth, Weymouth

Wandeling

Vrijdag de 13de, vandaag loop ik een rondje over Portland Island. Ik begin in Fortuneswell, waar ik overnacht heb.

Het gaat meteen helemaal omhoog de heuvel op. Hier loop ik door een surrealistisch landschap van rotsen die her en der neergegooid lijken te zijn. Hier zijn in het verleden veel rotsen en stenen ‘geoogst’ voor allerlei bouw projecten.

Over de westelijke klif loop ik naar het meest zuidelijke puntje van het eiland, Portland Bill. Hier staan een drietal vuurtorens. Het gaat langzaam bergaf en het landschap veranderd. Ik kom langs bebouwing en enkele verdwaalde velden.

Bij Portland Bill aangekomen, is het tijd voor een pauze. Koffie op het terras bij de Lobster Pot.

Via de oostelijke kant loop ik terug. Hier gaat het voornamelijk onder langs de kliffen. Tot het laatste stukje dan ga ik toch weer helemaal ophoog. Er staan hier heel veel vlinderstruiken. Helaas zijn er relatief weinig vlinders te zien.

Langs de gevangenis gaat het richting de haven. De gevangenis hier, Verne Prison, heeft een ‘aardig’ record op zijn naam staan. In december 1955 ontsnapte John Patrick Hannan via aan elkaar geknoopte lakens (hoe verzin je het) uit deze gevangenis en hij is tot op de dag van vandaag niet opnieuw opgepakt. Daarmee is hij de langst voortvluchtige gevangene ooit.

Als mijn rondje erop zit, loop ik weer van het eiland af via de route die ik gisteren ook gelopen heb (maar dan de andere kant op). Bij Billy Winters is het weer tijd voor een pauze. Nu met een pintje op het terras langs het water.

Nog een paar kilometer over vlak terrein en dan ben ik in Weymouth. Daar blijf ik vannacht.

Nog drie wandelingen te gaan…

Weer

Het begin van de dag was bewolkt, maar al snel kwam de zon door. De rest van de dag zonnig, droog en warm. Af en toe een briesje.

Songtekst van de dag

Veel rotsen vandaag, het hele eiland is rots en er wordt ook rots uit mijnen gehaald. En dat allemaal omdat ooit iemand zei Let There Be Rock, AC/DC:

In the beginning
Back in nineteen fifty five
Man didn’t know ‘bout a rock ‘n’ roll show
And all that jive
The white man had the schmaltz
The black man had the blues
No one knew what they was gonna do
But Tchaikovsky had the news
He said let there be sound
There was sound
Let there be light
There was light
Let there be drums
There was drums
Let there be guitar
There was guitar
Let there be rock

And it came to pass
That rock ‘n’ roll was born
All across the land every rockin’ band
Was blowin’ up a storm
And the guitar man got famous
The business man got rich
And in every bar there was a superstar
With a seven year itch
There was fifteen million fingers
Learnin’ how to play
And you could hear the fingers pickin’
And this is what they had to say
Let there be light
Sound
Drums
Guitar
Let there be rock

One night in the club called the shakin’ hand
There was a 42 decibel rockin’ band
And the music was good and the music was loud
And the singer turned and he said to the crowd
Let there be rock

Foto’s

-->