Datum: 20180705
Tijd: 9:15 – 15:40 uur
Afstand: 24,7 km (+ 2,9 km ferry)
Overnachting: Dolphin Hotel, Exmouth
Wandeling
Vandaag heb ik een lange en afwisselende dag voor boeg. Het eerste stuk is behoorlijk zwaar, daarna valt het wel mee. Verder heb ik twee ferries, 1 over de Teign en 1 over de Exe. Met name die laatste, op het eind van de wandeling moet ik zien te halen. Officieel gaat de laatste altijd om 16:10 uur en in het seizoen (nu dus) om 17:10 uur. Maar blijkbaar valt de laatste nog wel eens uit als er weinig animo is. Nou zal dat vandaag wel meevallen, maar ik mik voor alle zekerheid toch op die van 15:10 uur.
Maar eerst het lastige stuk. Van Babbacombe tot Teignmouth gaat het over de kliffen en het gaat continu op en neer. Normaal als je omhoog loopt, dan blijf je daar ook even voordat het weer omlaag gaat. Maar niet vandaag. Als ik boven ben, gaat het meteen weer omlaag en als ik beneden ben, meteen weer omhoog. Dat noemen ze nou afmatten…
Als ik in Shaldon aankom, dan is dat gelukkig afgelopen. Daar neem ik de eerste ferry naar Teignmouth. De ferry komt net aan als ik aan het strand aankom.
Daarna kenmerkt de route zich door lange vlakke stukken en af en toe een heuveltje. Die lange vlakke stukken bestaan voor een groot deel uit twee sea walls waar ik overheen loop, 1 in Teignmouth en 1 in Dawlish. Dat kan omdat het eb is. Beide sea walls lopen tussen het spoor en de zee. Als je er eenmaal aan begint, kun je ze alleen afmaken of teruggaan.
Ik vind vooral die eerste sea wall in Teignmouth wel grappig. Die komt volgens mij nooit onder water te staan, maar na een paar kilometer moet je onder het spoor door en dat stuk komt bij vloed onder water. Als je dus niet van te voren oplet, kun je een paar kilometer teruglopen…
Als ik bij de rivier de Exe aankom, denk ik ook vlak bij de ferry te zijn. Dat valt tegen, daarvoor moet ik nog dik 4 kilometer lopen. Het stuk is wel helemaal vlak. Het gaat langs de Exe Estuary Trail, totdat ik in Starcross ben. Daar vertrekt de ferry. Als ik aan kom lopen, zie ik nog net de ferry van 14:10 uur vertrekken. Geen probleem, vlak bij is The Atmospheric Railway In en daar ga ik naar binnen voor een pint.
Om even over 3 uur sta ik klaar voor de ferry. Er is verder nog niemand. Even later komen er nog twee dames aan die ook met de ferry mee willen. Die komt even later aanvaren en nadat alle passagiers gelost zijn, kunnen we aan boord. De overtocht van Exmouth naar Starcross lijkt een stuk populairder dan omgekeerd. Er kwamen wel 20 mensen van de ferry en wij zijn nog steeds maar met zijn drieën.
Op de ferry krijgen we de safety mededeling dat er 56 reddingsvesten aan boord zijn. Nou, dat gaat wel lukken als het zover komt.
In Exmouth aangekomen hoef ik nog maar een klein stukje naar het hotel. Tijd voor een douche.
Nog 10 wandelingen te gaan…
Weer
Het was vandaag gelukkig weer goed weer. Zonnig, warm en droog met een licht briesje.
Songtekst van de dag
Ik ben inmiddels de 500 miles voorbij (officieel, in werkelijkheid loop ik so-wie-so meer). Vandaar vandaag de songtekst I’m Gonna Be (500 miles) van The Proclaimers, een zeer toepasselijke tekst:
When I wake up, well, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who wakes up next to you
When I go out, yeah, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who goes along with you
If I get drunk, well, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who gets drunk next to you
And if I haver, hey, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who’s havering to you
But I would walk five hundred miles
And I would walk five hundred more
Just to be the man who walked a thousand miles
To fall down at your door
When I’m working, yes, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who’s working hard for you
And when the money comes in for the work I do
I’ll pass almost every penny on to you
When I come home (When I come home), oh, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who comes back home to you
And if I grow old, well, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who’s growing old with you
But I would walk five hundred miles
And I would walk five hundred more
Just to be the man who walked a thousand miles
To fall down at your door
Da lat da (Da lat da), da lat da (Da lat da)
Da-da-da dun-diddle un-diddle un-diddle uh da-da
Da lat da (Da lat da), da lat da (Da lat da)
Da-da-da dun-diddle un-diddle un-diddle uh da-da
When I’m lonely, well, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who’s lonely without you
And when I’m dreaming, well, I know I’m gonna dream
I’m gonna dream about the time when I’m with you
When I go out (When I go out), well, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who goes along with you
And when I come home (When I come home), yes, I know I’m gonna be
I’m gonna be the man who comes back home with you
I’m gonna be the man who’s coming home with you
But I would walk five hundred miles
And I would walk five hundred more
Just to be the man who walked a thousand miles
To fall down at your door
Da lat da (Da lat da), da lat da (Da lat da)
Da-da-da dun-diddle un-diddle un-diddle uh da-da
Da lat da (Da lat da), da lat da (Da lat da)
Da-da-da dun-diddle un-diddle un-diddle uh da-da
Da lat da (Da lat da), da lat da (Da lat da)
Da-da-da dun-diddle un-diddle un-diddle uh da-da
Da lat da (Da lat da), da lat da (Da lat da)
Da-da-da dun-diddle un-diddle un-diddle uh da-da
And I would walk five hundred miles
And I would walk five hundred more
Just to be the man who walked a thousand miles
To fall down at your door
