Datum: 20180608
Tijd: 9:50 – 14:25 uur
Afstand: 14,1 km
Overnachting: The Tinners Arms, Zennor
Wandeling
Volgens de documentatie is dit het zwaarste stuk van het Coast Path. Ik werd ook al door een van de drie musketiers (zie verslagen van het begin) gewaarschuwd voor dit stuk.
De uitdaging voor vandaag zat hem niet in de lengte van de wandeling of in de hoogteverschillen. De uitdaging zat hem in het Coast Path zelf. Het pad was zeer ongelijk en met name na River Cove ging het veel over rotsen. Klimmen dus, goed uitkijken waar je je voeten neerzet en af en toe met handen en voeten.
Geen lange route dus, maar wel zeer vermoeiend.
Voordat de echte uitdaging begon, ging het eerst nog een flink stuk door St Ives, het stuk dat het minst toeristisch is.
Vlak nadat het echte Coast Path weer begonnen was, bij Carrick Du, heb ik de eerste zeehonden gezien. Die lagen met het hoofd net boven water vlak voor de kust te dobberen. Gelukkig had ik mijn verrekijker bij me zodat ik ze goed kon bekijken.
Na Polgassick Cove kwam ik bij de Trevalgan steen cirkel uit, de Merry Harvesters. Volgens de legende ontstaan omdat enkele oude boeren uit de omgeving hier op een zondag met een maagd dansten en daarna in steen veranderden.
Bij River Cove was het tijd voor een pauze. Een ideale plek omdat ik ook hier weer zeehonden kon spotten. Deze keer was er één dichtbij genoeg om een foto te maken. Dat is niet de beste foto geworden, maar toch.
Na River Cove begon het pittigste deel van de wandeling van vandaag, Tot nu toe was het pad niet erg gelijk, maar was het allemaal goed te doen en niet veel anders dan op andere stukken van het Coast Path. Dat werd nu echter wel anders, flinke stukken dwars over de rotsen en af en toe waren echte klimpartijen nodig om verder te komen. Vermoeiend, maar wel leuk.
Na een tijdje kwam ik nog een mede wandelaar tegen die een Didgeridoo bij zich had en er op speelde.
Als laatste ging het nog even rondom Zennor Head en daarna was het tijd om Zennor op te zoeken. Dat ligt een beetje meer het binnenland in.
Na een bezoekje aan de kerk van Zennor, uiteraard met bijbehorende dooie akker, vond ik ook mijn overnachtingsplek voor vandaag, de Tinners Arms.
Weer
Alweer fantastisch wandelweer, lekkere temperatuur, bewolkt en droog. Toen ik op mijn eindbestemming op het terras zat, brak de zon zelfs even door.
Songtekst van de dag
En omdat ik vandaag eindelijk seals (zeehonden) gezien heb, vandaag een songtekst van Jethro Tull, Seal Driver (en ja, ik weet dat een seal driver niets met een zeehond te maken heeft 🙂 )
Take you away for my magic ship.
I have two hundred deisel horses thundering loud.
Sea birds call your name and the mountain’s on fire
as the summer lightening cuts the sky like a hot wire.
And you ride on the swell and your heart is alive,
think I’ll make you my seal driver.
I’m no great looker, I’m no fast shakes.
I’ll give you a steady push on a six knot simmering
high tide.
I can hold us down — keep our head to the wind,
or let us roll on the broadside, cold spray flying in,
and we’ll ride on the swell and our hearts are alive.
Let me make you my seal driver.
I could captain you if you’d crew for me
follow white flecked spindrift — float on a moonkissed sea.
Could you fancy me as a pirate bold,
or a longship Viking warrior with the old gods on
his side?
Well I’m an inshore man and I’m nobody’s hero,
but I’ll make you tight for a windy night and a dark
ride.
Let me take you in hand and bring you alive.
Going to make you my seal driver.
