Datum: 20180520
Tijd: 9:20 – 16:05 uur
Afstand: 24,8 km
Overnachting: Holmsleigh Bed And Breakfast, Braunton
Wandeling
Voor het eerste stuk van vandaag, kies ik voor het strand bij Woolacombe, zo’n 3 kilometer. Het officiële Coast Path loopt net iets hoger. Na het strand gaat het dan toch omhoog terug naar het pad, dit valt wel mee. Er volgt een lekkere relaxte wandeling naar Baggy Point en dan naar Croyde. Vooral tussen Baggy Point en Croyde is het erg druk met wandelaars, vooral tegenliggers. Is Baggy Point erg populair of komt het omdat het zondag is? Of allebei?
Als ik om Baggy Point heen ben, zie ik Westward Ho! al liggen, de eindbestemming van aanstaande dinsdag en tevens de eerste rustplaats.
In Croyde, net voor het strand is het tijd voor een pauze en een pintje bij The Beach Cafe.
Ook in Croyde gaat de route over het strand, de officiële route deze keer. Behalve de normale dagjes zonnebaders, zijn er ook veel surfers op de stranden. Ik bekijk me dit een beetje en ik zie ze vooral in zee liggen met hun surf board. Heel af en toe gaan er één of twee op een golf mee, maar dat duurt maar heel even. Ik denk dat het vandaag niet zo’n hele goede surf dag is, te weinig golven.
Na het strand van Croyde, gaat het langs de kust richting Saunton. Na een kleine stijging, volgt een zeer relaxt pad langs de heuvel met uitzicht op het strand van Saunton. Om de weg in Saunton te vermijden (en daarmee ook de strandtentjes, ik heb toch al een pint gehad), neem ik de alternatieve route van het Coast Path. Dat levert me meteen weer een flinke stijging op en later uiteraard de bijbehorende daling. In de hoogte grafiek hieronder, is dit de laatste spike…
Gelukkig valt het allemaal wel mee, zeker vergeleken met de afgelopen dagen. Ik heb vandaag maar een paar stijgingen en dalingen en die zijn allemaal een stuk lager.
Het laatste deel van de wandeling heeft zelfs geen enkele stijging of daling meer. Ik loop langs / door een golf terrein en daarna langs een militair oefenterrein. Voordat ik Braunton bereik, is er nog een flinke omleiding:
October 25th 2016: The Coast Path is temporarily diverted on Horsey Island south of Braunton (Grid Ref: SS 470 330) due to the sea eroding a large hole in the path making it unsafe. As a result the path is closed and diversion is in place following the toll road (public footpath).
In Braunton aangekomen gaat het rechtstreeks naar de B&B. Helaas geen pub onderweg, maar de gastvrouw biedt mij wel een biertje aan, dus dat zit wel goed.
Weer
Prima weer, net als gisteren. ’s Morgens bewolkt maar wel lekker, ’s middags zonnig en erg warm. Jas? Wat is dat?
Songtekst van de dag
De songtekst van vandaag relateert aan de stranden en alle surfers die daar in zee op een golf lagen te wachten, Windsurfing van The Surfers:
Every day when our homework is done
We go to the beach and gonna have some fun
The ocean is blue
And the weather is fine
With the surfboard sailing all over the sea
A new sensation for you and me
I sure can say
We’ll have a wonderful time
Talking about
Surfing, surfing, windsurfing
Surfing, surfing, windsurfing
V-a-c-a-t-i-o-n
And it’s fun, fun, fun
Everybody has fun, fun, fun
Everybody has fun, fun, fun
Winsurfing fun
Driving down the shore in daddy’s cadillac
With a pretty girl hanging ‘round my neck
Sunset boulevard
Look out here I come
And when the evening comes and the sun goes down
Surferboys and girls coming from miles around
‘Cause we’re gonna have a real party tonight
Talking about
Surfing, surfing, windsurfing
Surfing, surfing, windsurfing
V-a-c-a-t-i-o-n
And it’s fun, fun, fun
Everybody has fun, fun, fun
Everybody has fun, fun, fun
Winsurfing fun
Talking about
Surfing, surfing, windsurfing
Surfing, surfing, windsurfing
V-a-c-a-t-i-o-n
And it’s fun, fun, fun
Everybody has fun, fun, fun
Everybody has fun, fun, fun
Winsurfing fun
Na alles ingepakt te hebben en een goed ontbijt, staat de 4de etappe van het South West Coast Path op stapel.
Tot aan Ilfracombe is het goed te doen, niet te veel klimmen en wel fantastische uitzichten. Het gaat onder andere dwars over een camping heen. Ook is in dit eerste stuk geen gebrek aan mogelijkheden om iets te drinken (of te eten).
Ilfracombe is erg toeristisch. Toch vind ik een rustig terras (aan de achterkant van het restaurant) met een mooi uitzicht op zee.
Na Ilfracombe gaat het over Torrs Walk, een behoorlijke klim.
Het stuk na Ilfracombe is weer behoorlijk zwaar. Niet vanwege de hoogte, maar vanwege de vele daling en stijgingen. Gewoon een kwestie van stug doorgaan. Uiteindelijk kom ik bij Morte Point aan, een rotsformatie die in de zee steekt. Van hieruit zijn de stranden van Woolacombe goed te zien. Het is het nog maar een stukje naar Woolacombe. Dat stukje tikt echter nog flink aan omdat het nog even steil omhoog gaat voordat ik op de weg ben en daarna weer flink omlaag.
Aan het eind wacht echter de Red Barn Inn (heel erg rood) waar ze een mooie selectie bieren hebben…
Het was vandaag wederom geweldig weer, zonnig en soms zelfs een beetje te warm. Zo’n beetje hetzelfde als gisteren, alleen iets warmer. Geen jas nodig vandaag.
